പേക്കിനാവുകളുടെ ഹിമപാതം

നിന്‍റെ പ്രണയ ശൈലങ്ങളില്‍

പേക്കിനാവുകളുടെ ഹിമപാതം 

നിന്‍റെ സ്വപ്ന വഴികളില്‍

ആശങ്കകളുടെ കുത്തൊഴുക്കുകള്‍

കൃഷ്ണ വര്‍ണം വീണ ഗുഹാമുഖം പോലെ

അശാന്തിയുടെ ചിതല്‍പ്പിടിച്ച നിന്‍റെ

പ്രണയ പര്‍വങ്ങളെ ഞാന്‍ അറിയുന്നു ...

   പറന്നുപോകുന്ന വര്‍ണതുമ്പിയുടെ

   ചിറകുകള്‍ പോലെ

   സാഗരഹൃടയത്തിലെ  സ്വപ്നേന്ദുപോലെ

   പുല്ലാഞ്ഞിപൂക്കളുടെ വന്യവശ്യതയേറും

   നിന്‍ ലതാനികുന്ജങ്ങളില്‍ തണല്‍ തേടിവന്നവന്‍

   ഇപ്പോള്‍ പ്രണയാന്ധനാണ് 

   വികല  സങ്കല്പങ്ങളുടെ രുധിരജാലകങ്ങള്‍

   തുറന്നു കിടക്കുന്നു

   വാക്കിലും വഴിയിലും നിലാവിന്‍റെ ദ്രംഷ്ടകള്‍ 

   നിനക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നു..

   നിന്നിലെ അലിവിന്‍റെ നീര്‍തടങ്ങളില്‍ 

   പ്രണയം വിതയ്ക്കാന്‍..

 നിന്‍റെ സ്വകാര്യ ജാലകങ്ങളിലെ 

തുഷാര ബിന്ദുക്കളില്‍

സങ്കടം നിറയുന്നത് ഞാനറിയുന്നു

എങ്കിലും നിന്‍റെ ആകുലതകള്‍ 

എന്നോട് പറയരുത് 

ജീവനോടെ കുഴിച്ചു മൂടിയ

നിന്‍റെ ആത്മ ഹര്‍ഷങ്ങളുടെ പിടച്ചില്‍

എന്നെ അറിയിക്കരുത് 

കാരണം

 വേരറ്റയീ പടു പാഴ്മരത്തിന്‍ 

നിഴല്‍ കാടുകള്‍ക്കന്യമാം

സൗഹൃദ നിലാപൂക്കള്‍

നല്‍കരുതെനിക്ക്  നീ 

പകരം തരാനെനിക്കോ വെറും 

കൊടും വേനല്‍ 

കനക്കുന്ന കാമരേണുക്കള്‍ മാത്രം .....